Evet, Stranger Things'i uzun bir aradan sonra tekrar devirme kararı alan bendeniz eski heyecanlı ve meraklı tavrımı korumak, ekran karşısına alabildiğine objektif olarak çıkmaya çalıştım ve işte sonuçlar:
İlk iki sezon harikulade sarıcı bir şekilde ilerliyor, kurgusu vs. gizemi en üst düzeyde taşıyıp gerilimi ensenizde hissediyorsunuz. Eleven karakterinin değişimini ekrana mükemmel taşımaları zaten ayrı bir olay. Sezon geçtikçe küçük hanımefendinin saçlarının uzayıp robottan insana dönüşmesi gibi bir duyguları da aldığı oluyor; fakat üçüncü sezon, ah, yok mu o üçüncü sezon!
Artık ekleyecek bir şey bulamayan cancağızımız, senaristlerimiz ''ne istiyor bu çocuklar?'' diyecek olmuşlar ki iki karakteri sımsıkı sarmışlar, sarmalamışlar. İlk iki bölümü gözümü kapata kapata izledim; tanrı'ya şükür sevgilimle izlememişim...
Yavaş yavaş gerilimden çıkıp izdivaç programı gibi her çocuğun eline bir flört, her yetişkin kadının önüne bir erkek koymaları da gözümden kaçmadı değil. Efendim, senin türün gerilimse ilişkileri de germen lazım. İlk iki sezon Joyce karakterini hepimiz çok beğendik, Bob geldi, iyi shipledik.
Bob öldü, hepimiz Hopper'a döndük
''Yahu sen de niye o gözle bakıyorsun ki, kurguya ilerle, sar!'' diyeceksiniz fakat üçüncü sezonu nasıl açtıklarını hatırlatayım size.
Mike ile El'in öpüştüğü, boş kalan Dustin'in ilişkiye büründüğü, Lucas boş kalmasın diye kız yolladıkları bir sezondan bahsediyorum.
Edit:Her türlü eleştiriye açığım. Lütfen haksız olduğumu kanıtlayın da yeniden aşkla izleyeyim şu çocukların hikayesini.
